تعريف of or pertaining to learning; possessing, or characterized by, learning, esp في الإنجليزية التركية القاموس.
- learned
- {s} bilgili
Tom bilgili bir adam.
-Tom is a learned man.
Bilgili insanlar cahil insanları küçümseme eğilimindedir.
-The learned are apt to despise the ignorant.
- learned
- learnedly derin bilgi ile
- learned
- âlimane
- learned
- bilgi
Güvenilir kaynaklardan onun hakkında bilgi edindim.
-We learned about that from reliable sources.
Onları ziyaret etmeden önce, kültürleri hakkında mümkün olduğu kadar çok bilgi sahibi olduk.
-We learned as much as possible about their culture before visiting them.
- learned
- öğrenilen
Beşikte öğrenilen mezara kadar taşınır.
-What is learned in the cradle is carried to the tomb.
- learned
- öğrenilmiş
Zorbalık öğrenilmiş bir davranıştır.
-Bullying is a learned behavior.
- learned
- okumuş
- learned
- kültürlü
- learned
- (Osmanlıca) muttali
- learned
- {f} öğren
Seyircisini kazanmak için konuşmacı, iletişim kurslarından öğrendiği retorik teknikleri kullanarak başvurdu.
-To win his audience, the speaker resorted to using rhetorical techniques he learned from his communication courses.
Altı yaşında o, daktiloyu kullanmayı öğrendi ve öğretmenine el ile yazmayı öğrenmesine gerek kalmadığını söyledi.
-At the age of six he had learned to use the typewriter and told the teacher that he did not need to learn to write by hand.
- learned
- {s} bilgin
- learned
- {s} bilge
- learned
- learnedness bilginlik
- learned
- {s} alim
- learned
- learn öğren
المصطلحات ذات الصلة
تعريف of or pertaining to learning; possessing, or characterized by, learning, esp في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- learned