Turkish - Turkish
Definition of âki̇b in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Ayak ökçesi; ayak arkası; bir kimsenin altsoyu
- (Osmanlı Dönemi) Ayağın ökçesi. Adamın evlâdı, evlâdının evlâdı
- (Osmanlı Dönemi) Kendisinden sonra peygamber gelmeyen Hz. Hâtem-ül Enbiyâ Peygamberimiz Resul-ü Ekrem (A.S.M.)
- (Osmanlı Dönemi) Bir diğerinin arkasından gelen
- AKÎB
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin ardından gelen. Arkası sıra giden