Turkish - Turkish
Definition of şecen in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Keder, hüzün
- (Osmanlı Dönemi) Hâcet, ihtiyaç
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Eşcân-Şücun) Dal, budak, kol
şecen
Hyphenation
şe·cenResimler
History
Favorites