Definition of a human being; an individual in English Turkish dictionary
- person
- {i} şahıs
Tom kötü bir şahıs değil.
-Tom isn't a bad person.
Hiçbir şey bir şahıs olmak kadar zor değil.
-Nothing is as difficult as becoming a person.
- person
- {i} kişi
Japonya'ya gitmek istemeyi tercih etmemin sebebi onların çalışkan ve dürüst kişilikleridir.
-The reason I prefer to go to Japan is that the people in Japan are hardworking and have honest personalities.
Bilal bilgili bir kişidir.
-Bilal is a person of knowledge.
- person
- {i} tip
O tür şeyi ne tip insan yapardı?
-What sort of person would do that kind of thing?
Tom kesinlikle sözünden dönecek bir insan tipi gibi görünmüyor.
-Tom certainly doesn't seem like the kind of person that would back down.
- person
- {i} birey
Bir bireyin sevgisini kabul et.
-Accept a person's love.
Din çok bireyseldir. Neredeyse herkesin gerçekten kendi dini vardır. Dindeki bütünlük bir kurnazlıktır.
-Religion is very personal. Practically everyone has really his own religion. Collectivity in religion is an artifice.
- person
- merdüm
- person
- kişilik
Japonya'ya gitmek istemeyi tercih etmemin sebebi onların çalışkan ve dürüst kişilikleridir.
-The reason I prefer to go to Japan is that the people in Japan are hardworking and have honest personalities.
Arabada bir kişilik yer vardı.
-There was room for one person in the car.
- person
- adam
Tom sempatik bir adam.
-Tom is an agreeable person.
Donald Trump ünlü bir iş adamıdır.
-Donald Trump is a famous business person.
- person
- kimse
Kimse paranın çoğunu katkıda bulunan kişinin Tom olduğunu bilmiyordu.
-Nobody knew that Tom was the person who contributed most of the money.
O kadar kötü birisi ki kimse ondan hoşlanmaz.
-He is such a bad person that everybody dislikes him.
- person
- insan
Sen kötü bir insansın.
-You are a mean person.
O iyi bir insan değil.
-He is not a good person.
- person
- bizzat
Onunla bizzat konuşmalısın.
-You must talk to her in person.
O oraya bizzat gitti.
-He went there in person.
- person
- {i} dilb. şahıs
- person
- {i} karakter [tiy.]
- person
- adam kişi
- person
- in person şahsen
- person
- {i} zat
- person
- kanuni hakları ve vecibeleri olan şahıs veya grup
- person
- {i} beden
Related Terms
Definition of a human being; an individual in English English dictionary
- person
THE favourable reception the Orrery has met with from Perſons of the firſt diſtinƈtion, and from Gentlemen and Ladies in general, has induced me to add to it ſeveral new improvements in order to give it a degree of Perfeƈtion; and diſtinguiſh it from others ; which by Piracy, or Imitation, may be introduced to the Public.