Definition of diz in Turkish English dictionary
- {i} knee
He approached and fell on his knees.
-O yaklaştı ve dizlerinin üzerine düştü.
He collapsed to his knees.
-O, dizlerinin üzerine çöktü.
- (at) stifle
- {f} array
- {f} strung
- {f} sort
- dız
- in knees
- bridle
- diz çökmek
- kneel
- diz ile vurmak
- knee
- diz dize
- string string
- diz çökmek
- Kneel, kneel down, bend the knee, go down on one's knees to, genuflect
- diz üstü
- Knee-top
- diz arkasındaki kiriş
- hamstring
- diz ağırşağı
- kneepan, kneecap, patella
- diz boyu
- knee length
I like to wear my skirts knee length.
-Eteklerimi diz boyu giymeyi severim.
- diz boyu
- knee high
- diz boyu
- knee-deep
His car was stuck in knee-deep snow.
-Arabası diz boyu kara gömüldü.
He was knee-deep in snow.
-O diz boyu karın içindeydi.
- diz boyu etek
- knee length skirt
- diz boyu up
- to the knees, knee-deep
- diz diski
- (at) stifle bone
- diz dize oturmak
- to sit close together
- diz eklemi
- stifle joint
- diz eklemi
- knee-joint
- diz eklemi
- knee joint
- diz eklemi
- stifle
- diz içi
- (hayvan) hock
- diz içi kirişlerini kesmek
- hock
- diz refleksi
- knee jerk
- diz yastığı
- (kilise) hassock
- diz çökerek
- on bended knees
- diz çökme
- knee bend
- diz çökme
- knee bending
- diz çökme
- genuflection
- diz çökme
- genuflexion
- diz çökmek
- bend the knee
- diz çökmek
- to kneel (down)
- diz çökmek
- go down on one's knees to
- diz çökmek
- genuflect
- diz çökmek
- kneel down
- diz çökmek
- 1. to kneel, kneel down. 2. to tuck one's legs under oneself. 3. to submit to another
- diz çöktürmek
- 1. to make (someone) kneel down. 2. to subdue, bring (someone) to his knees
- diz çöküp
- on bended knees
- diz üstü
- kneeling, on one's knees
- diz çökmek
- kneel on
- diz çökmek
- (deyim) go down on one's knees
- iç diz
- hock
- diz boyu
- knee-high
Mary wore knee-high boots.
-Mary diz boyunda çizme giydi.
Mary wore knee-high socks.
-Mary diz boyunda çorap giydi.
- diz çök
- {f} kneeling
She saw a boy kneeling by the altar.
-Sunağa yakın diz çöken bir çocuk gördüm.
The religious man remained kneeling for hours.
-Din adamı saatlerce diz çökmüş olarak kaldı.
- diz çök
- {f} knelt
She knelt beside him.
-O, onun yanında diz çöktü.
We all knelt down to pray.
-Dua etmek için hepimiz diz çöktük.
- diz çök
- {f} kneel
The religious man remained kneeling for hours.
-Din adamı saatlerce diz çökmüş olarak kaldı.
She saw a boy kneeling by the altar.
-Sunağa yakın diz çöken bir çocuk gördüm.
- diz çök
- genuflect
- diz çökme
- {i} kneeling
- diz çökmek
- go on one's knees
- diz çökmek
- fall on one's knees
- -diz
- -Knee
- Diz çökme
- genuflexions
- atın diz içindeki yara
- grape
- diz boyu
- kneedeep
- diz boyu
- {s} knee deep
- iç diz
- (hayvan) hock
- önünde diz çökmek
- genuflect before
Related Terms
Definition of diz in English English dictionary
- Third-person singular simple present indicative form of de
- Third-person singular simple present indicative form of dee
- third-person singular of de
- third-person singular of dee
Definition of diz in Turkish Turkish dictionary
- Nizam, saf, sıra, katar
- Uyluk ile kaval kemiğinin buluştuğu eklem yeri
- Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer: "Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu."- M. Ş. Esendal
- Bacak ile baldır kemiklerinin bağlanma yeri
- Oturulduğunda uyluğun üst yanı
- iran hükümdarı Hüsrev'in yağız atına verilen ad
- Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer
- (Osmanlı Dönemi) AYN
- DİZ
- (Osmanlı Dönemi) (E) f. Levn, renk
- DİZ
- (Osmanlı Dönemi) f. Kal'a, sur
- diz ağırşağı
- Diz kapağı kemiği
- diz bağı
- Dizde çorabın tutturulduğu bağ
- diz boyu
- Dize kadar
- diz dize
- Dizleri birbirine değecek biçimde birbirine yakın (oturmak)
- diz kapağı
- Dizin diz kapağı kemiği ile kaplı bölümü
- diz kapağı kemiği
- Dizin önünde bulunan, kapak biçiminde oynar kemik
- diz üstü
- Dizlerin yere gelmesiyle alınan biçim