easily broken; apt to break; fragile; not tough or tenacious

English - Turkish

Definition of easily broken; apt to break; fragile; not tough or tenacious in English Turkish dictionary
brittle: {s} gevrek
brittle: {s} kolay kırılır
brittle: çabuk bozulan
brittle: kırılgan
brittle: atılgan
brittle: narin
brittle: {s} ince
brittle: içinde fındık v.b. bulunup soğuduğu zaman gevrekleşen ve erimiş şekilde yapılan tatlı
brittle: bulunup soğuduğu zaman gevrekleşen ve erimiş şekilde yapılan tatlı
brittle: {s} nazik
brittle: {s} kıtır kıtır
brittle: {s} hassas

English - English

Definition of easily broken; apt to break; fragile; not tough or tenacious in English English dictionary: brittle

easily broken; apt to break; fragile; not tough or tenacious

Hyphenation

eas·i·ly broken; apt to break; fragile; not tough or te·na·cious

History

Favorites