Turkish - Turkish
Definition of i̇fti̇kar in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Tevazu'. Alçak gönüllülük
- (Osmanlı Dönemi) Yoksulluğunu, fakirliğini açığa vurmak
- (Osmanlı Dönemi) Çok ihtiyacı olmak
- (Hukuk) İhtiyaç, ihtiyaç halinde olma; yoksulluk gösterme
- iftikâr
- (Osmanlı Dönemi) fakirlik; Allah'a karşı fakirliğini hissetme