Turkish - Turkish
Definition of reali̇te in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Fr. Gerçekten olan şey. Olduğunun tıpkısı. Gözümüzle gördüğümüz gibi. Bak: Rasyonalizm
- (Hukuk) Gerçekli, gerçekteki durum
- realite
- Gerçek, gerçeklik: "Bir meseleyle karşılaştı mı, realiteleri göremez."- O. S. Orhon
- realite
- Gerçek, gerçeklik
- realite
- Gerçeklik
Related Terms
reali̇te
Hyphenation
re·a·li̇·teResimler
History
Favorites