Definition of referring to someone or something that can be called in English Turkish dictionary
- call
- düşünmek
Düşünmek için zamanım yoktu. Kanaate dayalı karar almak zorundaydım.
-I didn't have time to think. I had to make a judgment call.
- call
- ad takmak
- call
- uğramak
- call
- demek
O bana bir yalancı demekten geri kalmadı.
-He as good as called me a liar.
Keşke bana Tom demekten vazgeçsen.
-I wish you would stop calling me Tom.
- call
- alısünle arama
- call
- {f} ara
İki gün içinde beni yeniden ara.
-Call me again in two days.
Havaalanına vardığımda onu aradım.
-Arriving at the airport, I called her up.
- call
- farzetmek
- call
- varsaymak
- call
- {f} adlandırmak
- call
- bağırış
- call
- {f} telefonda konuşmak
- call
- {f} söylemek
Tom Mary'yi geç kalacağını söylemek için aramadığından dolayı azarladı.
-Tom scolded Mary for not calling to say she'd be late.
Bir taraftan seni yemeğe davet etmek için, diğer taraftan sana oğlumun evleneceğini söylemek için seni aradım.
-I called you, on the one hand to invite you out to eat, and on the other to tell you my son is going to get married.
- call
- ötüş ötme boru boru sesi
- call
- çağırma çağrı, çağırmak
- call
- çığlık
- call
- {i} telefon konuşması, konuşma
- call
- {i} ötüş
- call
- {f} ziyaret etmek
Bir gün seni ziyaret etmek istiyorum.
-I would like to call on you one of these days.
Her şeyden önce, Jim'i ziyaret etmek zorundayım.
-First of all, I have to call on Jim.
- call
- {f} 1. (out) seslenmek, çağırmak; bağırmak: Did you just call me? Bana demin seslendin mi? He called out for help. ''İmdat!'' diye bağırdı. 2
- call
- kapıdan uğrama
Related Terms
Definition of referring to someone or something that can be called in English English dictionary
- {s} call